Griekse literatuur boekje juli 2024
Καμιά φορά, όταν το φως χαμηλώνει και μεγαλώνουν οι σκιές, μου φαίνεται ότι κυκλοφορώ σ’ αυτούς τους δρόμους χρόνια και χρόνια ατέλειωτα, ολόκληρο αιώνα, ότι ξέρω πια κάθε δέντρο, κάθε λακκούβα, κάθε σπίτι, πηγαίνω πια με τα μάτια κλειστά, είμαι πια δρόμος κι εγώ, πότε άδειος πότε γεμάτος, πότε με φως πότε σκοτεινός, για να βρεις τον δρόμο πρέπει να γίνεις δρόμος, ναι, αλλά ο δρόμος είναι δρόμος αν δεν τον περπατήσεις, η λαμπάδα είναι λαμπάδα αν δεν ανάψει, το μαχαίρι είναι μαχαίρι αν δεν κόψει;
Πες της σ’ αγαπάω πολύ και δεν θα το ξανακάν.
Soms, wanneer het daglicht uitdooft en de duisternis opkomt, lijkt het net of ik die wegen jaar na jaar weer bewandel, een eeuwigheid lang; dat ik er elke boom, elke plas en elk huis ken; ik wandel er met de ogen dicht; ik word zelf de weg, soms verlaten soms vol drukte, soms verlicht en soms duister; als je de weg wil vinden moet je zelf de weg worden, maar de weg blijft de weg, ook als je hem niet bewandelt; de lamp blijft een lamp ook als ze niet brandt, het mes blijft een mes ook als je er niet mee snijdt.
Zeg haar dat ik van haar houd en dat ik het niet meer zal doen.
Μέχρι πού θα έφτανε ένας άντρας για να ξαναβρεί τη γυναίκα της ζωής του; Ανάμεσα από πόσες σφαίρες θα μπορούσε να περάσει, πόσους φλογισμένους δρόμους θα τολμούσε να διαβεί;
Φθινόπωρο 1944. Οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα. Η απελευθέρωση φέρνει λύτρωση, αλλά και διχασμό. Εμφύλια πάθη ξυπνούν, η Ελλάδα οδεύει προς τον όλεθρο ξανά.
Ο Κύριος Αριστείδης είναι ο μακροβιότερος σερβιτόρος στο Καφενείον Ζαχαράτου της Πλατείας Συντάγματος. Σεμνός και καλόψυχος ονειρεύεται πάντα την Ευδοξία του, την ευαίσθητη καθαρίστρια που ερωτεύτηκε κάποτε. Καθώς η Αττική παραδίδεται στο χάος, ένα γράμμα θα ζωντανέψει την ελπίδα του να βρεθεί κοντά της. Αλλά ο φοβερός Δεκέμβρης παραμονεύει. Και φαντάζει αδυσώπητος.
Αυτή είναι η ιστορία του απελπισμένου ταξιδιού που έκανε ένας άνθρωπος μες στα Δεκεμβριανά, αναζητώντας τη δική του πατρίδα. Γύρω του ένα σωρό άλλες ιστορίες: το θρυλικό καφενείο και οι θαμώνες του, μυστικά και ψέματα, αδελφός να σκοτώνει αδελφό, προδοσίες και σκευωρίες, το χρονικό της ένοπλης σύγκρουσης, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Ελένη Παπαδάκη, ο Οδυσσέας Ελύτης, οι απλοί και βασανισμένοι άνθρωποι που διασταυρώνονται με το βίαιο πεπρωμένο της Ελλάδας.
Hoever dient een man te gaan vooraleer hij de vrouw van zijn leven terugvindt ? Hoeveel streken moet hij doorkruisen en op hoeveel stormige wegen moet hij zich wagen?
Hersft 1944. De Duitsers verlaten Athene. De bevrijding brengt verlossing maar ook tweedracht. Aristides is de langst aanwezige ober in het ‘’Kafeneio Zacharatou’’ op het Syntagma Plein.
Bescheiden en goedhartig droomt hij nog altijd van zijn Efdoxia, de lieftallige schoonmaakster waar hij ooit verliefd op was. Terwijl Athene in de chaos verglijdt is er een brief die zijn hoop om haar terug te vinden levendig houdt. Maar de verschrikkelijke maand December komt er aan en hij wacht tevergeefs.
Dit is de geschiedenis van een wanhopige zoektocht die een man onderneemt tijdens de ‘’Dekemvriana’’ waarin een land zijn lot zoekt.
Daarrond ontspinnen zich een massa andere verhalen : over het legendarische kafeneio en zijn stamgasten, over geheimen en leugens, over broers die mekaar uitmoorden, over verraad en intriges, over de botsingen tussen gewapende groeperingen, over Winston Churchill, over Eleni Papadaki, over Odiseus Elatis, over de eenvoudige en machteloze mensen die meegsleurd worden in het ragische lot van Griekenland.
